Het portret van Dorian Gray

den schoot van de verlepte, afgetakelde vrouw, die, met haar rug gekeerd naar het sche

herhaalde zij; en nu m

are magere bismuth-witte hande

zie spelen. Je moet aan niets denken dan aan het spelen. Mr. Is

p en trok een pr

kan dat geld nu schelen! L

en af te betalen en een uitzet voor James te koopen. Dat moet j

manier van tegen me te spreken, antwoordde het meis

em zouden kunnen doen, antwoo

hudde het hoo

odig, moeder. Een tooverprin

lle ademhaling opende de bloembladen harer lippen. Zij trilden. Een zuidewind v

lief! sprak

.-Het schudden van kromgetrokken, met valsche juweel

men de melodie in zich op, en juichten me? in hun geglans; toen sloten zij zich even als om hu

aam van gezond verstand. Zij luisterde niet. Zij gevoelde zich vrij in haar gevangenis van hartstocht. Haar prins, haar tooverprins was bij haar. Zij had Herinnering gel

dit het geval, dan moest er aan een huwelijk gedacht worden. Maar tegen haar fijne oorschelp braken de golven v

st zij spreken. Die woorde

r wat ziet hij in mij? Ik ben hem niet waard.-En toch,-waarom, kan ik niet zeggen-toch, hoewel ik me zoover beneden hem weet,

eurde, en hare dorre lippen vertrokken met eene stuiptrekking van pij

ar dat is ook alleen omdat u zooveel van hem hield. Kijk nu niet zoo treurig. Ik ben v

e weet niet eens zijn naam. De heele zaak is erg lastig en waarlijk, nu James op het punt staat naar Australi? te gaan en ik zoov

eder laat mij

theatrale gebaren, die een acteur zoo dikwijls to

en onhandig van beweging. Hij was niet zoo fijn opgevoed als zijn zuster. Men kon nauwelijks aan die verwantschap tusschen hen gelooven. Mrs. V

oor mij overhouden, Sybil, zei

lsd te worden, Jim, riep zij. Je be

omhelzen. Jim Vane keek zijn zus

ybil. Ik denk niet, dat ik ooit dit nare Lo

eatercostuum nam en met een zucht begon te verstellen. Zij was een weinig teleurgesteld, dat hij zich

niet? Ik

ke pozitie. Ik geloof, dat er in de kolonies geen goed gezelschap is, tenminste niet wat ik goed gezelsc

van hebben. Ik zo? geld willen verdienen om u en Syb

afscheid zo? gaan nemen van je vrienden-Tom Hardy, die je die afschuwelijke pijp gaf, of Ned Langton, die je uitlacht

ordde hij met een een frons. All

ij zacht, en streek ov

rzelde

en laatste; maar treuze

. Hare kleine voetjes tribbelden boven hen. Hij liep een paar keer de ka

ijn boel kla

es, antwoordde zij d

hunne oogen elkaar ontmoetten. Zij vroeg zich dikwijls af of hij iets wantrouwde. De stilte-want hij maakte geen andere opmerkingen,-werd onhoud

het zelf gekozen hebt, zei ze. Je hadt op een notariskantoor kunnen gaan. Notaris

ijk. Ik heb mijn leven nu zelf gekozen. Alles wat ik te zeggen heb

toch vreemd! Natuur

medie komt en achter de schermen gaat om met

uquetten. Dat was toen het tooneel nog op prijs werd gesteld. Wat Sybil betreft: ik weet nu nog niet of zij het meent of niet. Maar de jonge man in k

hoe hij heet, ze

s zijn naam nog niet gezegd. Dat is zeer romantisc

beet zich o

oeder! riep hij;

om zij geen betrekking met hem zo? aanknoopen. Ik geloof, dat hij van adel is. Hij heeft er alle schijn van. Het zo? een s

iten met zijn breede vingers. Hij keerde zich juist om, om w

e ernstig! riep

n. Goeden dag, moeder; ik zal om vijf uur eten. Alles is ing

de zij, met een koele sta

hinderde haar zeer, en er was iets in zij

zoen, moeder,

en de verwelkte wangen en de

ane, naar het plafond opziende, al

ongeduldig. Hij hield niet van

e voorbijgangers zagen vol verwondering naar den plompen, zwaren jongen, die, in een grof pak, l

wenkbrauwen, wanneer hij een onderzo

scheurt. Hij moest te Melbourne dadelijk het schip verlaten, afscheid nemen van den kapitein, naar de goudvelden gaan. Binnen een week zo? hij een klomp zuiver goud vinden, zoo groot als nog nooit gevonden was, en hij zo? dien vervoeren naar de kust in een kar, bewaakt door zes politieagenten te paard. De struikroovers zouden ze wel drie keer aanvallen, maar ze werden met groot verlies telkens teruggeslagen. Of neen, hij moest heelemaal niet naar de goudvelden gaan; dat waren nare plaatsen, waar de mannen dronken werden, elkaar in de herbergen doodschoten, en verschrikkelijk vloekten. Hij moest maar schapenfokker worden en, op een avond naar huis rijdende, zo? hij een mooie erfdochter zien st

gaf geen antwoord. Hij voelde zich

ie haar zoo het hof maakte, had zeker niet veel goeds in den zin. Hij was een heer, en hij haatte hem daarom, haatte hem met een vreemd ras-instinct, dat hij niet kon bered

f te hebben; als zij ouder worden gaan

minachtend gefluister, tot hem gekomen, een avond, dat hij aan de artistendeur wachtte, had verschrikkelijke gedachten in hem gewekt. Het heugde hem nog, al

im, riep Sybil en ik maak nog wel allerlei

l je da

zijn en ons niet vergeten zal,

e de scho

at jij mij vergeet,

eeg ee

daarme?, Ji

hij? Waarom heb je mij niet over hem gesproken

mag geen kwaad van hem

ntwoordde de jongen. Wie is hij? Mij du

dat je van avond in de komedie kon komen. Hij zal er van avond zijn en ik zal Juliet spelen. Verbeeldt je Jim, lief te hebben en dan Juliet te moeten spelen! Hem daar te zien zitten. Voor hem te spelen! Ik ben bang, dat ik het publiek zal afstooten of zal me?slepen. Want lief te hebben, is zichzelf overtreffen. En ik, ik be

te meneer, zei d

met haar stem van muz

e zijn sla

eeselijk vinde

t je voor h

anbidden, hem te kenn

bent dol me

e en nam

moest blij zijn, dat je mij, nu jij weggaat, zoo gelukkig achterlaat, als ik nooit geweest ben. Het leven is tot nu toe alles behalve prettig en gemakkelijk voor ons geweest, maar

groote kapellen. Zij liet haar bro?r spreken over zichzelven, zijne uitzichten, zijne verwachtingen. Zij spraken langzaam en met moeite; zij wisselden woorden zooals spelers, bij een spel, fiches wisselen. Sybil voelde zich onderdrukt, zij kon haar genot n

s hij!

roeg Ji

antwoordde zij, en

n greep haar r

Wijs hem mij goed. Ik mo

rtog van Berwick voorbij en toen die de ruimte had op

il treurig. Ik wo? zoo gr

een God is; als hij je ooit een

Zij sneden de lucht als met messen. De menschen rondom beg

im, kom me?

ze door de menigte duwden. Hij

j tot hem op; er was medelijden in hare oogen, dat een

e akelige dingen zeggen. Je weet niet eens waar je over spreekt. Je bent jaloersch en niets lief, hoor. O

eun voor jou. Ze kan heelemaal niet op je passen. Ik wo? nu, dat ik maar niet naar Australi? ging. Ik h

aag speelt. Ik wil niet met je kibbelen. Ik heb hem gezien, en o! hem te zien maakt mij zoo gelukkig, dat ik n

n hem houdt, was he

tijd van hem hou

n

natu

ik hem

we?r en stak haar hand door zijn a

ibus aan, die hen vlak bij hun arm

lde Jim. Hij wilde ook liever afscheid van haar nemen, zonder dat hunne moeder er bij was.

r streelden, werd hij zachter gestemd; hij gaf haar een zoen vol teederheid. Er waren tranen in zijne oogen, toen hij naar beneden ging. Zijne moeder wachtte hem. Zij knorde over zijn te-laat komen, toen hij binnentrad. Hij gaf geen antwoord, maar zette zi

eggen. Bezwaard met vrees, keek zijne moeder hem aan. Woorden vielen werktuigelijk van haar lippen. In haar vingers wrong zij zenuwachtig een gescheurde kanten zakdoek. Toen de klok zes

oet u wat vra

vaag door de kamer.

heb recht te weten. Was u

d, was ten laatste gekomen en toch voelde zij geen angst. In een zeker opzicht was het haar zelfs tegengevallen. De vulgaire kortheid van de vraa

, verwonderd over den

llendeling! riep de jonge

udde he

hij zeker voor ons gezorgd hebben. Spreek geen kwaad van hem, mijn jongen. Hij was toch je

Sybil ... Het is een heer, niet waar, die op haar verliefd

an vernedering over de arme vrouw. Zij boog het

had ik niet. De jongen was getroffen. Hij gin

n nu moet ik weg. Dag moeder. Vergeet niet, dat u nu maar één kind hebt om op te letten, en geloof me,

het leven voor haar te geven. Zij gevoelde zich thuis in die atmosfeer. Zij ademde vrijer en voor het eerst in langen tijd bewonderde zij haar zoon waarlijk. Zij had

n kanten zakdoek wuifde voor het raam, terwijl haar zoon wegreed. Zij was zich bewust, dat een prachtige gelegenheid was voorbijgegaan. Zij troostte zich echter met Sybil te vertellen hoe eenzaam nu het leven voor haar zijn zo?, n