Hidwaan sa Dugo at Laman

IDDE

Psst!

ng saan nanggaling at kung sino ang biglang sumitsit sa akin. Hindi

ss

ugar kung nasaan ako ngayon. Sobrang dilim, wala akong makita. Bigla ak

! Pss

ilakasan ko ang loob kong magsalita kahit

al k

ko. Nararamdaman ko ang malamig na hininga ng isang nilalang sa aking likuran. Gusto kong lumingon ngunit natatakot ako. Maya-maya pa ay may malalamig na mga kamay ang biglang humawak sa aking dalawang braso. Dahan-dahan itong gumapang paitaas sa aking

aya-maya pa ay bigla siyang humalakhak. Nakakatakot

di ako makagalaw. Parang may kung anong pwersa ang pumigil sa akin. Gusto kong sumigaw ngunit walang lumalabas na boses sa aking bibig. Gusto kong tumakbo ngunit ayaw sumunod ng aking katawan. Um

bad kong katawan. Nararamdaman kong tinanggal niya ang natitira kong saplot at gumapang na naman ang mga kamay niya sa aking tiyan paitaa

na ito at huwag n'yo po akong hayaan na mapahamak sa isang n

anina ngunit hindi ko na siya maramdaman. Sinubukan kong ihakbang ang aking mga paa at laking tuwa ko nang maigalaw ko na

a?" rinig kong sabi ng ni

kot. Nararamdaman kong malapit na sa akin ang nilalang sapag

sigaw nang hawakan at ma

pagmamakaawa kong sabi sa

ng! Mama tul

lon

lon

ng! Anak gu

balikwas ng bangon. Hab

," bulong ko at bigla na lang akon

mising kaya isinuot ko sa iyo ang habak ng yumao mong Lolo. Salamat sa Diyos at nagising kita," Hinaplos ni mama ang aking buhok habang nag-aalal

yakap ako ni mama at pinatahan. Habang nakayakap ako kay mama ay nahagip ng mg

y mama at pilit kong isiniksik ang aking katawan sa sulok ng aking k'warto. Yak

? Wala naman akong nakikita. Tayo

ko ulit na may nakatingin sa akin. Sinubukan akong patahanin

ah

nta nang marinig ko na

Lubayan mo na ak

kang nagkakaganiyan. Nasasaktan ako." Niyakap

awan kay mama. Hindi ako mapakali, natatakot ako. Nanatili lang akong nakapikit. Natatakot akong

Nandito lang si mama, babantayan kita. Hin

y ligtas ako. Naririnig kong kinakantahan ako ni mama. Ang kantang palagi niyang kina

li tulo

ri imon

enda, ba

i tulo

li tulo

ri imon

enda, ba

i tulo

ang lahat maprotektahan lang kita sa m

yakap sa akin. Umupo ako sa kama at nakatulalang nakatingin sa bintana. Naalala ko na naman ang nangyari kagabi. Panaginip ko

araang Byernes. Nagsimula ang pagpaparamdam niya s

SHB

akin sa isang malaking puno. Nakasuot ito ng puro puti na kasuotan at may gintong

tang inaabangan na magawi sa lugar na 'to. Palagi kitang pinagmamasd

ino

ako at bigla na lang akong nahilo. Babagsak na san

ti na lang at sinundan kita.

o na siya makita, wala na rin siya s

F FLA

uloy akong nag-iisip kung sino ang lalaking iyon ngunit wala akong makuhang sagot. Bigl

lang ako, Ma. Huwag po kayong mag-alala." Niyakap ko si Mama at sinabi

o iyan, Ma. Kahit na anong mangyari, h

sa labas. Gusto ko munang lu

handa ko muna an

ilalanghap ko ang sariwang simoy ng hangin. Guminhawa at gumaan ang aking pakiramdam. Nan

ili tul

ri imon

enda, ba

i tulo

li tulo

ri imon

enda, ba

tulog

g halimuyak. Dinala ako ng aking mga paa patungo sa kakahuyan. Pabango nang pabango ang naaamoy ko. Nakakaakit ang halimuyak nito. Kay sarap sa paki

aming mga bulaklak. Mayamaya pa ay nararamdaman ko ang mabilis na halik na dumampo sa aking leeg. Iminulat ko ang aking mga mata at naki

g niya. Hinawakan niya ang aking mu

o." Niyakap niya ako ng mahigpit. Gusto ko siyang itulak ngunit kabaliktaran ang nangyari.

nararamdaman ko sa 'yo?" b

ilan ko ang sarili ko. Ayokong sumama sa kaniya ngunit ka

alam ngunit nararamdaman kong sumilay ang n

tayo sa lagusan patu

lumitaw sa aking harapan. Bigla kong naisip s

Panginoon huwag n'yo po akong pabayaan. Iligt

agaling sa loob ang halimuyak na kanina ko pa naaamoy. Hinawakan niya ang aking baywang at inalalayan ako.

ting. Nasaan ka na mama ko? Bakit mo ako pinabayaan sa lalaking hindi ko kilala? Mama, na

biglang sumakit ang aking ulo. Limang minuto ang lumipas ay nawala na ang sakit ngunit w

asasaktan ako kapag nakikita kan

king bibig. Dinala niya ako sa isang kwarto na napapalibutan

Ama at Ina." Nakita kon

Kaya pala nababaliw ang anak ko sa 'yo. Napa

alam kung bakit ako umiiyak. Para bang may hinahan

iiyak ka na naman ulit." Lumapi

dalawa ang naiwan sa loob. Pinahiga niya ako sa mga hita niya at kusa n

usundan. Gusto kong makasama ka habambuhay. Ikaw lang ang dahilan upang mananatili ako dito sa aming kaharian. Mahal ko, tumahan ka na sa pag-i

magkaiba ang ating mundo. Pero mahal na maha

Ynna!

sa kama nang may m

bumalik

. Mayamaya pa ay nagulat ako ng may biglang sumigaw sa aking tabi.

!" sigaw ng napakapangit na nilalang. Maitim ang kula

uwag mo akong iwan, hindi

a na sa katawan

o na naman

wa ka. Bum

n ni mama,

ngan mo ako

akaalis dito, Yn

yo!" Tumakbo ako sa pintuan a

nig kong sig

ay liwanag ang tumama sa akin at bi

Huwag mo akong iwan. Hindi ko kaya,"

umiiyak. Nasa tabi niya ang isang matandang lalaki. Tinitigan ko

nong nan

. Akala ko iiwan mo na ako." Niyakap

nangyar

ang sa kusa akong dinala ng aking mga paa rito sa puno at nakita kitang nakahandusay at hindi na

hindi ka niya lulubayan hangga't hindi ka

an pa ng lalaking iyon." Patuloy nitong sabi at may isinuot siyang kwentas sa aking

ama hanggang sa mak

ng maraming pagkain at nakita ko rin si Lolo n

saan ang m

huwag ka ng gambalain pa dahil kahit kailan hindi kayo p'wedeng magkat

salamat sa lahat ng tulong at

n na nanirahan. Kinagabihan ay may biglang kumatok sa aming pintuan. Binuksan k

ka na,

ka