ako laban sa lahat ikalawang yugto

ABANDONADONG GUSALI

Naglalakad ako sa daan nang makita ko ang lumang gusali sa gitna ng kagubatan. Tanaw ko ito mula sa kalsada. Kinakapitan ito ng mga baging at tingin ko, walang tao ang pumapasok dito.

May karatola ring nakalagay na "NO ENTRY". Nakakatakot itong pagmasdan at mabigat din ang enerhiya sa paligid. Siguro, pinamumuhayan na ito ng mga ligaw na kaluluwa at mga elemento. May puno naman ng Mahogany sa gilid ng gusali. Napakalaki nito at mataas. Para bang sobrang tanda na ng punong iyon.

Ipinagpatuloy ko na lang ang paglalakad pauwi sa inuupahan kong bahay. Pagkarating ko, nakita ko ang may-ari ng bahay. Lumapit ako sa kanya at nagtanong.

"Ate, may alam po ba kayo kung ano ang nangyari sa lumang gusali na iyon? Bakit po ito inabandona?" tanong ko. Tinuro ko rin ang lugar kung saan ko ito nakita.

Malawak ang lupain kung saan nakatayo ang gusali. Maraming kahoy sa paligid nito at may mga sira ring sasakyang naroon.

"Ah, iyan ba, Iho? Ang establishment na 'yan ay pagmamay-ari noon ng mayamang negosyante. Maraming tao ang napadayo sa lugar namin noon dahil sa mga murang produkto na binebenta nila. Pero makalipas ang 20 years, bigla itong na-bankrupt. Marami ring empleyado ang nagreklamo sa kompanya na 'yan dahil mababa raw ang sahod at hindi pa ito on time kung magpapasweldo," ani ng may-ari ng inuupahan ko.

"Sa ngayon, wala ng nagtangka pang bumili sa lupain na 'yan dahil may nagmumulto raw. Kaya napabayaan na ito ng tuluyan matapos mapasakamay ng gobyerno ang lupain."

Patango-tango lang ako habang nakikinig sa kanya. "Pero may nagtangka bang pumasok na mga tambay sa loob ng gusaling iyan, Ate?"

"Wala na simula nung may nakita silang malaking aso sa loob niyan. May nakita rin daw silang malaking ibon pero hindi raw normal ang laki nito. Kaya naman wala ng nagtatangkang pumasok pa riyan."

"Ganoon po ba, Ate."

"Ipinagbabawal talaga ang pagpasok doon sa loob ng gusaling iyan, Iho. Baka kase, kapag may nakakita sa kanila na kawani ng gobyerno ay baka makulong pa."

Matapos kung malaman ang lahat ng 'yon ay nagpaalam agad ako at pumasok sa aking kuwarto. Umupo ako sa kama at napaisip. Hindi kaya may mali talaga sa gusaling 'yon? Na-curious ako sa lahat ng aking narinig.

Sa sumunod na araw, panggabi ang aking duty. Naglalakad akong mag-isa pauwi sa boarding house. Malapit lang naman kaya ayos lang. Nang mapadaan ako sa abandonadong gusali ay bahagya akong huminto at napatingin doon.

Napokus lang ang atensyon ko sa gusali kung saan kitang-kita ko ang isang nilalang na naroon. Mapupula ang mga mata nito ng masinagan ito ng sinag ng buwan. Nakaramdam ako ng takot kaya nagmamadali akong naglakad pauwi. Panay lingon din ako sa likuran ko, baka kasi bigla na lang akong atakihin ng halimaw na 'yon.

Hindi naman ako sinundan at ilang minuto lang ay nakarating na ako sa inuupahan kong bahay. Hingal at pagod ang inabot ko dahil sa pagmamadali. Pero ipinaglihim ko na lang ang nasaksihan ko. Naisipan kong makipagkaibigan din ng mga taga rito baka sakaling balang araw, maisama ko ito sa plano kong pasukin ang abandonadong gusali ng walang ibang nakakaalam.

Naisipan kong sa umaga papasukin ang gusali para tingnan kung anong nasa loob at sa pangalawang pagbalik ay sa gabi ko ito balak papasukin. Ngunit kailangan ko muna maghanda sa pagpasok kasi malaking hinala ko na isa iyong aswang batay din sa sinalaysay ni Manay Ernista. Pagmamasdan ko muna ito at oobserbahan ang paligid.

Lumipas ang ilang buwan ay may nakilala ako rito, siya si Charby. Magkatulad lang kami ng trip, iyong mahilig sa mga adventure sa buhay at tumuklas ng mga bagay-bagay. Kaya madali ko siyang naging kaibigan. Isa siyang matapang at ang ugali niya na walang iwanan kahit ano man ang mangyari.

Isang araw ay nag-usap kami ni Charby tungkol sa abandunadong gusali.

"Charby, alam mo ba ang abandonadong gusali na iyan? Minamanmanan ko iyan ng ilang buwan at medyo may napapansin ako. Curious lang talaga ako kung anong nasa loob niyan at gusto ko kasing matuklasan kung anong nasa loob. Pwede ba kitang isama kapag nakabuo ako ng plano para pasukin ang gusali?" tanong ko kay Charby.

Tumango naman siya at sinabing, "Oo, brad! Ako nga e gusto ring pumasok doon. Marami kasing storya na may nakatira raw, sabi din nila na may aswang o may nagbabantay raw diyan. May nakakita rin kasi na may isang malaking baboy na pumasok sa loob at ng mailawan ito ng flashlight ay pulang-pula ang mata. Hindi raw ordinaryo ang laki ng baboy kaya iba ang hinala nila sa nilalang na iyon."

"Sa palagay ko ay aswang nga iyon pero bago natin isagawa ang ating pagpasok ay magdala tayo ng proteksyon at dalawang beses tayo papasok diyan, sa umaga at sa gabi. Sa umaga aalamin natin ang bawat sulok at kung walang tao ay suyorin natin lahat ng sulok at ng sa ganoon ay mapagplanuhan natin sa pagsapit ng gabi. Itatapat natin sa dayoff ko sa Martes para makapaghanda tayo." Sumang-ayon naman si Charby sa plano ko. Mababakas ko sa kanyang reaksyon na nagalak siya.

Makaraan ang ilang mga araw, Martes ng umaga, nag-text ako kay Charby na maghanda ng mga dadalhin, iyong itlog na bugok, buntot pagi, asin, apat na walis tingting at itak kung sakali mang sasalakay sa amin ang aswang. Ang plano ko kasi ay lalagyan ko ang bawat sulok ng itlog na bugok kasi ayaw na ayaw nila ang baho niyan, nasusulasok ang mga aswang para hindi na makapagtago.