Soulmates or Stranger

"Finally magpapa-enroll na ako!" sobrang sayang sabi ko tsaka ako umupo at tsinek ang mga gamit na dala ko kung kumpleto na ba at wala akong naiwan na mga ka-kailanganing mga gamit para sa pagpa-paenroll.

"Kumpleto na," sambit ko tsaka bumaba sa hagdan.

"Ma, alis na po ako!" sigaw ko tsaka pumunta sa tindahan sabay kiss sa kaniyang pisnge.

"'Nak mag-iingat ka ha? Tsaka yung mga bilin ko sa'yo 'wag mong kalimutan at baka maligaw ka sa Davao!" pag-aalala pa ni mama.

"Of course Ma, una magtanong kapag hindi alam kung asan ang daan, ikalawa lumapit sa driver at ihatid sa lugar kung saan ka talaga pupunta, at panghuli tumingin sa dinadaanan. Ayun tandang-tanda ko po ma, hehe," pag-uulit ko pa sa mga bilin niya.

"Oh edi wow, remember mo pala eh. Sige na, magpahatid kana sa kapatid mo papuntang sakayan ng bayan. Basta singkwenta lang ibibigay mo ha! Tapos sa L3 naman kwarenta lang, the rest mag tanong-tanong kana doon. May tiwala ako sa'yo," tugon ni mama.

"Elias!" sigaw ko pa para makaalis na ako.

"Ma, alis na po ako. I love you po," tsaka humalik uli sa pisnge nito at umalis na ako. Wala naman nang sinabi si mama nang pag-alis ko.

*This is it pansit!* sabi ko pa sa utak ko at muli ay sumakay na ng L3 papuntang S&R kung saan ang landmark na pupuntahan ko.

Habang nakasakay ako ay pa peysbuk-peysbuk lang ako since wala akong pang-tiktok. My tummy felt all tied up in knots. I was scared and excited at the same time. Looking out the car window, everything looked new and strange. The trees and houses were different from where I lived. I wanted to know where I was going and if I would like it.

Every time the car turned, my heart would pound. I was worried about getting lost or missing the place I was going to. I kept looking out for something I knew, but there was nothing. Just lots of green trees and roads. My mind was racing, thinking of all the bad things that could happen. I felt alone and scared. I just wanted to be home.

I tried to relax, but it was hard. I kept checking the time, hoping we would get there soon. My body felt tired, but my mind was wide awake. I closed my eyes and tried to think of happy things, but it didn't work. All I could think about was the unknown.

"Diyan lang sa may tabi kuya," biglang sabi ng isang pasahero kaya tumingin muli ako sa bintana ng sasakyan at napagtanto kong andito na ako.

"Kuya S&R na po ba ito?" pagku-kumpirma ko.

(Note: Originally the language that is spoken is Bisaya, however I want my reader to understand it since DABAWENYOS are known bisaya.)

"Oo S&R na ito, bababa ka?" tugon niya.

"Ah opo," tsaka ako dali-daling bumaba.

*Grabe ang init!* bungad kaagad ng utak ko pagbaba ko. Pumunta naman ako kung saan yung tawiran papuntang kabila, inantay ko muna mag walk signal bago ako naglakad tsaka ako tumawid. Nag-antay muli ako ng ilang minuto at tumawid uli at nag-hintay na naman ng masasakyan papuntang campus.

Heto na naman yung pakiramdam na parang lumampas kana sa pupuntahan mo, grrr kainis!

"Kuya, pakihatid po ako sa Ardenvale Academy of Davao," grabe kinompleto ko talaga.

I choose this school because of its nams "Arden" signifies a peaceful, flourishing place, often associated with paradise or spiritual rest. While "Vale" can symbolize humility or a serene, nurturing environment, subtly pointing to Christian values of peace and reflection.

"Ah sige, sampung piso lang." Tugon niya tsaka ako nagbayad. Lumarga naman na si kuya at nag-tingin-tingin lang ako para maging pamilyar din ako sa daan papuntang campus na pag-aaralan ko.

"Dito na po tayo sir," sambit ni kuya tsaka ako bumaba at nagpasalamat sa kaniya.

*Grabe wala akong kilala!! Shettt!* sigaw ko pa sa utak ko at huminga ng malalim tsaka ako lumakad kung saan ang mga studyanteng nagkumpulan.

"Lady Guard, saan po ang unang pipilahan?" tanong ko tsaka naman niya itinuro kung saan ang unang pupuntahan. Medyo konti lang ang tao today kaya, I'm so glad na ngayon ako pumunta.

"Good morning po ma'am, I'm here to enroll first year po," bati ko pa kung saan ang instructor na naka-assign sa step 1.

"Good morning, maupo ka," bati niya pabalik. Medyo may katandaan na ang mga professor dito.

"Where's your NSO, Academic Records, Certificate of Good Moral Character, and lastly Letter of Recommendation?" tanong pa nito tsaka ko binigay ang mga requirements na hinihingi niya.

"Here po ma'am," then binigyan niya ako ng brochure nila kung saan iba-base ang scholar ko according to my grades. Nang tiningnan at ina-analyze ko yung papel na binigay niya ay nagulat pa ako dahil free tuition ako!! One hundred percent free, and fifty percent discount for miscellaneous!

*OMG!!* sigaw ko pa sa utak ko dahil sa parang hindi ako makapaniwala.

"So since 91 yung general average mo,100% free tuition ka and 50% free miscellaneous din. Your maintaining final grades mo each course is 86 and above, lower than that and your 50% free miscellaneous will decrease. For example, nakakuha ka ng 84 or 85 kahit isa lang sa mga course na kinuha mo, then magiging 25% nalang yung 50% mo. However, kahit 50% ka now then at the end of the semester, if nakakuha ka ng 83 then wala na yung 50% mo. Only then yung 100% tuition mo nalang, and if nakakuha ka naman ng below 80 kahit may 50% kapa sa miscellaneous is mawawala yung free tuition pati discounted miscellaneous mo. So please be careful to your grades ha," pag e-explain niya at sobrang clear naman nito.

"Yes po ma'am, thank you so much for your detailed explanation po."

"May I have your 4 pieces 1x1 ID," then binigay ko naman ito at ini-staple niya together with my documents.

"You may go now to step 2," sabi pa niya at binigay sa akin ang documents na pinirmahan niya to indicate that I'm already done with step 1.

"Yes po ma'am thank you so much po." Then nag smile lang siya at sinunod ko yung sinabi niya. Sumilip naman ako sa window of tama 'tong pinuntahan ko.

"Yes?" tanong ng registrar.

"Ah yes ma'am, here's my documents po," then binigay ko sa kanya yung stapled documents ko.

"Wait lang po sir ha," malumanay na sabi niya at naghintay naman ako.

"Heto sir, paki fill-up po 'yan then proceed po sa step 3 for downpayment," tugon niya at sinunod ko nalang. Nag start na akong mag fill up ng mga dapat lagyan, binasa ko din nang maigi ang documents para naman may panlaban tayo kung saka-sakali. As it says here, may penalty pag nag withdraw ka sa enrollment or nag drop ka.

*Well, ba't naman magw-withdraw kung gan'tong privilege naman ang meron ang University na 'to.* sabi ko pa sa utak ko then nagpirma na ng mga dapat pirmahan. Then I proceed to step 3 where cashier is, nagpila lang ako since may nakapila din.

While waiting, nag-browse lang ako sa facebook ko and someone chatted me.

*Wang, andiyan kana ba sa AAD? Anong kailangan dalhin?* tanong pa nito. Nag respond naman ako sa kaniya then, explained the details to her para naman may idea siya.

"Next please," rinig kong sigaw. Tumayo naman ako at sumilip sa window.

"One thousand please," sabi nito at dumukot naman ako ng pera sa wallet ko.

"Here po ma'am, together with my documents," then binigay ko sa kaniya ang 1k tsaka yung documents ko. After some time, ibinalik niya sa'kin ang mga gamit ko with a receipt.

"Please hand it over to the registrar," sabi pa nito at umalis naman na ako. Nag follow lang ako and after nun is sa dean's office na, nag take na ako ng picture ID tsaka ako pumila sa kung saan kukunin na ang schedule namin.

"Finally I'm done with enrollment!" masayang bulong ko tsaka ko inilagay sa folder ang schedule ko at umalis na since wala naman akong kilala rito. Naglakad-lakad pa muna ako sa campus, take-take ng picture para may remembrance for surviving traveling alone hehe. While looking for interesting things here inside campus, my tummy suddenly growl; a sign that I need to eat lunch. I check the time and it's already past 2PM.

*Shet! Alas dos na pala!* reklamo ko sa utak ko at nagmadali naglakad palabas ng campus. According sa mga staff dito, wala pa daw munang canteen since pandemic pa. Wala naman akong magawa since maghanap nalang nang makakainan dito sa malapit. Naglakad-lakad lang ako at swerte may nahanap akong karenderya na may bakery din. Nag-order lang ako ng adobong manok kasi hindi ko bet ang mga ibang ulam nila, then dalawang rice na rin hehe.

Nang makauwi na ako ng bahay ay sinabi ko kaagad kay mama yung babayaran ko lang, sobrang tuwa ni mama dahil at least man lang daw ay nabawasan yung bayarin ko sa school. Umakyat na ako sa taas dahil usto ko narin magpahinga dahil sa sobrang init ng city! Nagbihis na't lahat-lahat at pagkaupo ko ay parang tuliling na nag-smile kasi finally enrolled na talaga ako sa kolehiyo! Yehey!! Kinuha ko naman ang cellphone ko at tiningnan ang messenger. Ayun! Halatang wala talagang may interesado sa'kin kasi walang kalaman-laman yung messenger ko haha. Nag facebook nalang ako at nag follow sa facebook page ng AAD para naman updated ako kung meron ng announcement in regards with the list of the students under BSED-Science.

3 Days Later

Finally may list na ng mga classmates ko, let me see if I have rival here. Ems lang, let me just add them so that we may create our GCs and coordinate each other. I just added three of my classmates so that they will be the one to add our other classmates, I chatted them onwards; asking if they have already information about our course and assigned professors. We seem to coordinate well and they are cooperative as well.

*I hope everyone will welcome me.* nasabi ko bigla sa isip ko. Binalewala ko nalang iyon at nag timpla nalang ako ng kape tsaka humingi ng tinapay sa tindahan ni mama. As usual ayon na naman siya, parang dragon kasi palagi nalang daw kami kumukuha ng mga paninda niya.

*Ngayon nga lang ako nakahingi sa'yo eh.* Nasabi ko nalang pero nag thank you naman ako.

Bumalik naman ako sa higaan ko habang hinahanap yung files na binili ko online for advance review for my related course.

*Nakapagpa-enroll ka na ba?* biglang nag-chat si ate.

*Yes po ate, kanina lang po.* sagot ko naman sa kaniya.

*I see, sige ayusin mo 'yang pag-aaral mo ha. Next month ako magpapadala for your miscellaneous since binalitaan na ako ni mama about sa scholars mo.*

Thank you so much ate, the best ka talaga.

*By the way, congrats sa scholar mo. Maintain mo lang 'yan, I'm sure that's easy for you.*

*Anong easy ka diyan, kinakabahan na ako sa mga magiging prof ko eh. Baka sila lang maging dahilan ng pagkawala ng scholar ko.*

*Ayun lang, wala tayong magagawa diyan. Sige na sige na, parating na daw yung amo ko. Bye, love you. Ingat kayo palagi.*

*Ikaw din ate, ingat palagi. Love you!*

*Hays, swerte ako dahil meron akong ateng gaya niya.* nasabi ko nalang sa isipan ko. She actually went to abroad to provide her two sons, however her husband is a bastard that can't even look after his son. Now my sister is providing her earned money through us and the two nephew is now under the roof of my father and my mother. I just hope and pray that she's okay there with no trouble at all.

Lumabas na muna ako ng bahay para bumisita sa frenny kong si Luna para i-chikang enrolled na ako. Nag chat muna ako before pumunta kasi baka may ginagawa siya, at ayun sakto wala siyang ginagawa so dumiretso na ako sa bahay nila malapit lang naman sa amin. Correction, she's actually my childhood bestfriend and tatlo dapat kami pero hehehe alam niyo na may mga bagay na dapat hindi na muna ibulgar. Siguro next time mga teh pag nasa mood na ako hehehe.